اخلاقم گند است؟ به خودم مربوط است
غرورم از حد گذشته است؟ به خودم مربوط است
تمام زندگی ام خودخواهانه است؟ زندگی خودم است
از عده ای متنفر شده ام؟ به خودم مربوط است
از ناصحان خوشم نمی آید؟ سلیقه ی خودم است
صدای خنده هایم از حد عادی بلندتر است؟ خوشحالی خودم است.
عده ای را به فراموشی سپرده ام؟ حافظه ی خودم است.
دلم میخواهد اینگونه باشم
هیچ کس مجبور به تحمل من نیست.
گیرم که باخته ام!
اما کسی جرات ندارد به من دست بزند
یا از صفحه ی بازی بیرونم بیندازد
شوخی نیست من شاه شطرنجم.
تخریب می کنم آنچه را که نتوانم باب میلم بسازم
آرزو طلب نمیکنم، آرزو می سازم
لزومی ندارد من همانی باشم که تو فکر می کنی
من همانی ام که فکرش را هم نمیتوانی بکنی
لبخند میزنم و او فکر می کند بازی را باخته
هرگز نمی فهمد با هر کسی رقابت نمی کنم
زانو نمی زنم!
حتی اگر سقف آسمان کوتاهتر از قد من باشد
زانو نمی زنم!
حتی اگر تمام مردم دنیا روی زانوهایشان راه بروند.
درگیر من نشو، همدم نمی شوم
من مسءول حرف ها و رفتارهایم هستم
اما مسءول برداشت دیگران از آن ها نیستم.
تنهایم
اما...
دلتنگ آغوشی نیستم.
نظرات شما عزیزان:
پاسخ:من به این خوش اخلللللللللاقی والا دلتم بخاد
برچسبها: